Antwoord van Bas van Heycop ten Ham
Dank voor je vraag aan OCDnet.
Wat je beschrijft aan klachten, zowel rond je achttiende als nu, past helemaal binnen OCD. Je beschrijft sterke obsessies, die je bijna voor je kunt zien als waargebeurde situatie. Dit is vergelijkbaar met mensen met controledwang: ze ‘zien’ als het ware de deur weer openstaan, terwijl die net is afgesloten. Of iemand met smetvrees ‘voelt’ de viezigheid aan de handen, terwijl ze schoon zijn.
In die zin lijkt het wel wat op een psychose, omdat het zo echt voelt, terwijl het toch niet zo is. Het verschil tussen een obsessie (bij OCD) en een psychose is vooral, dat de betrokkene ergens nog wel weet, dat het niet klopt. Bij een psychose is dat besef er veel minder of niet.
Neurobiologisch heeft OCD wel wat raakvlak met psychotische stoornissen, en dan met name in de betrokken hersencircuits en de neurotransmitter dopamine, die er bij betrokken is. Vandaar dat antipsychotica vaak ook bij OCD worden gegeven.
Ik begrijp uit je verhaal, dat destijds de diagnose ‘randpsychotisch’ is gesteld, wat naar mijn idee eigenlijk OCD (met gering inzicht) zou moeten zijn geweest.
In je laatste zinnen beschrijf je eigenlijk heel mooi het onderscheid tussen OCD/angst en psychose. Je beschrijft, dat je de gedachte hebt dat je je vader hebt vermoord, terwijl iemand met een psychose de overtuiging heeft dat hij/zij dat heeft gedaan. De gedachte leidt tot twijfel en eindeloos erover piekeren en wikken en wegen, terwijl de overtuiging niet tot dit soort twijfel en mentale compulsies zou leiden.
Ik hoop dat ik je hiermee voldoende antwoord heb kunnen geven, anders hoor ik het graag.
Hartelijke groet
Bas van Heycop ten Ham
