Skip to main content

Afleiding van smetvrees

Geschreven door Femke

Dat kauwgom kauwen goed zou zijn tegen drammerige liedjes in je hoofd, las ik alweer een tijd geleden. Ik vond het een grappig onderzoek en testte het uit op mijn man. Mijn man wordt namelijk al jaren af en toe geteisterd door een herhalend liedje in zijn hoofd. Ik liet hem het artikel lezen en hij wilde het graag proberen, want het liedje ‘Een veldmuis vond in het beukenbos’ kan hij niet meer horen! Als mijn zoons en ik hem willen plagen, zingen wij even snel de eerste regel. Eigenlijk een beetje vals van ons, want hij zit dan uren, zo niet dagen met die verrekte veldmuis in zijn hoofd. Totdat hij kauwgom gaat kauwen. Ik kocht een grote lading kauwgom en gaf het hem als hij het liedje niet uit zijn hoofd kon krijgen. En wat schetste mijn verbazing? Het hielp! Hij was het liedje eerder kwijt en het bleef minder lang in zijn hoofd.

Deze positieve ervaring bracht mij op het idee om te kijken of het kauwgom kauwen ook zou helpen tegen mijn smetvrees en ander dwangmatigheden in mijn leven. Ik schafte nog meer kauwgom aan en begon aan mijn onderzoek. Kauwgom kauwen tegen de dwang, naast mijn medicijngebruik en therapie.

Ik begon mijn experiment met het kauwen van kauwgom als ik ’s morgens naar mijn werk ging. Dat moment geeft mij altijd de nodige stress, zodat mijn dwang dat zwakke moment vaak weet uit te buiten. Na het tandenpoetsen stopte ik een paar kauwgompjes in mijn mond en deed mijn jas aan, pakte mijn tas, deed de achterdeur open en dicht, liep naar de schuur, pakte mijn fiets, sloot de schuurdeur achter mij, deed de poortdeur open, en dicht en vertrok.

Lezers met smetvrees begrijpen de grote impact van je dwang bij al die handelingen en hoe moeilijk het is om überhaupt weg te komen van huis. Maar, terwijl ik kauwde alsof mijn leven ervan af hing, ging het inderdaad beter. Ik fietste kauwgom kauwend naar mijn werk, en pas op mijn werkkamer frommelde ik het kauwgommetje in een papiertje en gooide het weg. Ik had minder dwang gehad en nam me voor om vaker kauwgom te gaan kauwen bij spannende momenten op de dag. Ik breidde het kauwgom kauwen uit en het bleef mij helpen.

Momenteel is het zo dat ik wel 10 keer op de dag al kauwgom kauwend bezig ben. Bijvoorbeeld tijdens het stofzuigen. Voor mensen met smetvrees een eng apparaat want het komt overal tegen aan en maakt alles vies. Maar nu stop ik eerst twee of drie kauwgompjes in mijn mond voordat ik de stofzuiger pak. Dat leidt mijn hoofd voldoende af om door te kunnen gaan en daarna niet meteen te moeten douchen.

Deze nieuwe therapie gebruik ik nu van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ik koop op internet gezonde suikervrije kauwgom en kauw dat het een lieve lust is. Nou zou je kunnen denken dat deze nieuwe gewoonte een nieuwe dwang is geworden. Ik denk van niet. Deze activiteit zorgt namelijk niet voor stress, ik kan ermee stoppen als ik wil en ik word niet onrustig als ik geen kauwgom in mijn mond heb. Het lijkt tot nog toe niet dwangmatig.

Omdat ik hier baat bij heb, wilde ik jullie deze ervaring niet onthouden. Ik denk niet dat alleen kauwgom kauwen genoeg tegengif is voor dwang, daar is dwang veel te ziekmakend voor, maar als ondersteuning bij mijn andere therapievormen lijkt het mij geen kwaad te doen. De psychiaters en psychologen die dit stukje lezen zullen weten dat dit een niet evidence-based advies is, maar ik raad iedereen met dwang een kauwgompje aan. Bij mij ondersteunt het volgens mij écht!

Photo credit: black.zack00 Bubble gum swag via photopin (license) – adaptation

“Kauwen op kauwgom zorgt ervoor dat liedjes minder snel in je hoofd blijven zitten, zo blijkt uit een studie. 

De kaakbewegingen die mensen maken wanneer ze kauwgom in hun mond hebben, leiden de hersenen waarschijnlijk af van muziek. Als proefpersonen kauwgum kauwen terwijl ze naar popliedjes luisteren, ligt het aantal keer dat een nummer in hun hoofd blijven zitten ongeveer 40 procent lager dan wanneer hun mond leeg is. Dat melden onderzoekers van de Universiteit van Reading in het wetenschappelijk tijdschrift Quarterly Journal of Experimental Psychology.” Bron: Nu.nl

Delen

Wil je zelf je verhaal delen? Stuur deze dan in via info@ocdnet.nl