Ik hoorde een mooi verhaal van een vrouw met de obsessieve angst mensen per ongeluk aan te rijden. Hit and Run OCD wordt dat wel genoemd.
Ze had voor een groep mensen uitgelegd dat ze echt geen exposure wilde doen. Exposure is je blootstellen aan de beangstigende situatie, omdat de angst daardoor op de lange termijn vermindert.
Na afloop kwam er een psycholoog naar haar toe en die zei: “Just drive an inch.”
Ze dacht: een centimeter autorijden, dat durf ik wel.
Waar het om gaat is dat je een stap zet in de “enge” richting, hoe klein ook.
Dit bericht heeft 2 reacties
Een prachtig voorbeeld van dwang, met onbegrip over wat exposure is.
De angst oproepende situatie is niet de situatie waarin iemand een ander aanrijdt, maar is de situatie van achter het stuur van een auto zitten en ergens rondrijden.
De angst om iemand per ongeluk of misschien met opzet aan te rijden moet je juist niet vermijden. Dus niet thuis blijven zitten, of alleen met iemand meerijden.
Exposure is dus gewoon het in de auto rijden.
Misschien een idee om niet meteen op een zaterdagmiddag in het centrum van Groningen te gaan rondrijden, want dan heb je echt een (kleine) kans om iemand aan te rijden.
Ik begrijp niet precies wat je bedoelt met onbegrip over exposure. De angst is geobsedeerd zijn met de (hele kleine) mogelijkheid dat je iemand aanrijdt. Niet autorijden is de respons. Exposure is inderdaad wel te gaan rijden en omdat ze dat niet aandurfde gaf de psychollog haar het advies om dan maar een heel klein stapje in die richting te zetten door een inch te rijdne. Het voorbeeld is uit VS, dus vandaar die inch. En ik vond “just drive an inch” mooier klinken dan “rijd dan een centimeter”